“Geslaagde” energietransitie en luchtvervuiling
Column – Ferre Beyens, automotive-analist/journalist
Terwijl Duitse groenen roepen dat de energietransitie een succes is, sputterde de stroomvoorziening in Spanje en Portugal. Dat in hun heimat, in acht weken tijd en aan een gemiddelde van 12.000 ton per uur, 17 miljoen ton bruinkool moest worden opgestookt om dergelijke stroomuitval te vermijden, was die roeptoeters niet bekend. Evenmin dat alle Duitse windturbines en zonne-energie-installaties onvoldoende stroom opwekken om nieuwe digitale technologieën – zoals AI, kwantumcomputers en massale dataopslag – te kunnen voeden. En toch blijven die extreem naïeve, groene wereldverbeteraars volhouden dat windmolens en zonnecellen zullen volstaan om ook nog eens een arsenaal stroomslurpende automobielen energetisch te provianderen.
"Energietransitie: zonder kernenergie maar met 'luchtvervuilende' stroomproductie in noodhulp"
Ook in tijden waarin elektrisch autorijden wordt aanbevolen, is het moeilijk te geloven dat politici de uitfasering van kernenergie promoten. Terwijl in Zuid-Europa meerdere regio’s zonder stroom zaten, propagandeerde de Vlaams minister van Energie de windmolen. De ‘succesvolle transitie’ had betreffende stroomuitval nochtans niet kunnen voorkomen. Dat in het Duitsland zonder kernenergie – maar dankzij de heilzame energietransitie – de dringende hulp moet worden ingeroepen van een zeer “vervuilende” elektriciteitsproductie? Het zou en zal deze minister een zorg wezen. Gelukkig is er in dit land nog een Waals minister van Energie die inzet op een energiebeleid met visie, het desastreuze beleid van groene dogmatici een halt toeroept en de kernenergie opnieuw welkom heet.
Mainstreammedia slagen er telkens weer in om de meest absurde voorspellingen te pushen. Zelfs nadat duidelijk wordt hoe de realiteit het tegenovergestelde brengt van wat werd voorspeld. Het “succes” van die energietransitie is daar slechts één voorbeeld van. Hetzelfde zien we met klimaatverandering. In contrast met de waarschuwing van klimaatgoeroe Al Gore is de ijsbeer nog niet onder te brengen bij de uitgestorven diersoorten. Om het binnen ons vakgebied te houden: met de luchtvervuiling in de stad en het daartegen ingezette EV-wondermedicijn is dat niet anders. Maar zoals mainstreammedia liever de antikernenergie- en windmolenpropaganda ruggensteunen dan een eerlijke visie op energiebeleid te belichten, zo hardnekkig zwijgen ze over aangroeiende (in plaats van uitstervende) ijsbeerpopulaties of over die EV’s die in de drukke stad meer vervuilen dan men ons ooit wou doen geloven.
De opkomst van de elektrische auto moet de luchtvervuiling drastisch doen inkrimpen en voor een betere luchtkwaliteit zorgen. In Noorwegen, Europa’s schoolvoorbeeld in elektrische mobiliteit, is echter vastgesteld dat de luchtkwaliteit in de hoofdstad Oslo – ondanks een explosieve groei van de daar rondrijdende EV-vloot – niet het verhoopte niveau bereiken wil. Volgens onderzoekers van Bloomberg is de lokale – voor mens en dier ongevaarlijke – CO2-uitstoot er wel gedaald, maar blijft de schadelijke uitstoot van fijnstof toenemen. De heilzame EV – in theorie alleen maar goed voor het milieu – stoot lokaal inderdaad minder CO2 uit en heeft, in tegenstelling tot een traditionele auto met verbrandingsmotor, geen uitlaat. Verontreinigend zijn echter ook de door EV’s veroorzaakte fijnstofemissies. Stofdeeltjes gevormd door de remmen en de wrijving van bandenrubber met het wegdek. Iets waartegen uiteraard ook ICE-aangedreven auto’s zondigen, maar door hun hogere gewicht veroorzaken EV’s in verhouding wel meer fijnstof. In Oslo werden herhaaldelijk PM10-concentraties gemeten boven het door de EU als acceptabel bepaalde niveau. Regelmatig? Vorig jaar lag die drempel meer dan 90 dagen boven dat aanvaardbare niveau.
Elektrisch autorijdend Oslo heeft met gunstige EV-voordelen tegen de luchtvervuiling gestreden. Het moet tien jaar geleden zijn. Oslo liet ons ter plaatse kennismaken met de EV-heilzaamheid. We bezochten onder meer de lokale Nissan-dealer. Die verkocht toen in één maand meer Leafs dan er die dagen in de rest van Europa werden ingeschreven. We maakten er kennis met de eerste generatie jonge bestuurders, die nooit een auto met verbrandingsmotor hadden bestuurd. Die hun rijopleiding in een EV hadden gekregen. Alle Noorse EV’s kregen een nummerplaat beginnend met de letter E. Die ‘E’ gaf het recht om op snelwegen van en naar Oslo, alsook op sommige trajecten in de stad, te rijden op speciaal voor EV’s bestemde rijstroken. Parkeren met een EV was gratis. Op parkings werd laadinfrastructuur voorzien zodat tijdens dat gratis parkeren ook nog gratis kon worden geladen. Wie een EV kocht, kreeg stroom – ook voor huishoudelijk gebruik – aan een verminderd tarief.
Milieubeleid reikt verder dan het viseren van de auto en mag zich anderzijds niet beperken tot euforische EV-promotie. We zijn tien jaar later, maar de aangemoedigde EV heeft in Noorwegen de strijd tegen de luchtverontreiniging nog niet gewonnen. De ontwikkeling van fijn, schadelijk stof is gebleven, de lokale – voor de mens onschadelijke – CO2-uitstoot is lichtjes teruggedrongen. Noorwegen is nu gedwongen minder fortuinlijke EV-maatregelen te treffen: strenge snelheidsbeperkingen op specifieke trajecten, autovrije zones (EV of niet), de hakbijl in het aantal parkeerplaatsen, ontmoediging van alle autoverkeer, aanmoediging van openbaar vervoer … Waar en wanneer hebben we dat nog gehoord? Trouwens, ligt de oorzaak van die hardnekkig vervuild blijvende lucht in Oslo enkel bij de auto? Wat met de bevolkingsgroei of de in Noorwegen populaire houtstook? Hoeveel ton roet veroorzaken de zeeschepen in de haven van Oslo? In tegenstelling tot wat de mainstreammedia laten doorschemeren, zijn er nog andere ernstige luchtvervuilers dan de aartsvijand auto. Zoals Oslo bewees, verbetert de luchtkwaliteit ook niet door voluit te kiezen voor de elektromagnetisch gepowerde auto. Net zomin zal Duitsland de lucht minder verdoezelen door bruinkool te stoken om al die CO2-vriendelijke EV’s blijvend aan de praat te houden.
