In 5 stappen naar een nieuwe voorruit

Als een klein sterretje een acuut probleem wordt

Hoewel de voorruiten van moderne auto's aan hoge eisen moeten voldoen om de veiligheid van bestuurders te garanderen, kunnen we niet stellen dat ze eeuwig meegaan. Ondanks de kracht van de samenstelling blijft het echter glas, en ook autoglas is kwetsbaar. Zo kan een klein steentje snel een ster in de ruit veroorzaken. Een plotselinge beweging, temperatuurschommeling of klap op de ruit kan het kleine sterretje doen barsten en een dringende vervanging van de ruit noodzakelijk maken.

Frustratie van de automobilist

Het jaarlijkse winterseizoen betekent niet veel goeds voor onze Belgische wegen. IJzel, vorst en sneeuw richtten een ware aanslag aan op het wegdek en zorgen voor stukgevroren bestrating. Tot grote frustratie van de automobilist is steenslag in deze periodes vaak onvermijdelijk, wat niet alleen de carrosserie beschadigt, maar ook sterretjes kan veroorzaken in de voorruit. Indien dit euvel niet meteen wordt aangepakt, kan dit door een schokkende beweging of een plots temperatuurverschil alsnog gaan barsten, waardoor een volledige vervanging van de voorruit zich opdringt. Echter, winterschade is niet de enige reden voor het vervangen van autoruiten. In extreme gevallen kan een ongeval of zelfs vandalisme de oorzaak zijn.

Gelaagd versus gehard glas

Het zal menig man niet verbazen dat niet elke autoruit hersteld kan worden en dat vervanging zich in sommige gevallen dan ook opdringt – denk maar aan een zijruit van gehard glas die in duizenden stukken uiteen valt en onherroepelijk naar de afvalcontainer wordt verwezen.

Autoruit van oudsher

Autoruiten bestaan van oudsher uit enkellaags gehard veiligheidsglas dat in minuscule fragmenten uiteenvalt bij grove schade, om verdere verwondingen door rondvliegend glas te voorkomen. Een dergelijk effect ontstaat door het specifieke productieproces: gehard glas wordt verhit tot 650 °C en meteen afgekoeld middels een koude luchtstroom.

De plotse temperatuurdaling creëert interne spanningen tussen de warme kern en de koude buitenlaag en doet het glas in duizenden stukken breken bij een breuk. Vandaag wordt dit glas bij voertuigen enkel nog gebruikt voor de secundaire ruiten – de achter- en zijruiten – aangezien deze derhalve als vluchtweg dienen bij zware schade die de portieren blokkeert.

De moderne autoruit

De voorruit is een ander verhaal, bestaat steeds uit gelaagd glas. Zoals de naam al doet vermoeden is gelaagd glas opgebouwd uit twee glasbladen, onverbrekelijk samengehouden door een laag polyvinylbuteralfolie (PVB), een bijzonder schokvaste kunststoffolie die sinds de jaren 80 standaard is voor wagens. De PVB-folie zorgt ervoor dat de ruit bij glasbreuk niet of in beperkte mate verbrijzeld wordt, aangezien de glasscherven aan de folie blijven kleven. Het is dan ook zeer uitzonderlijk dat een ruit uit gelaagd glas volledig zal breken, aangezien de beschadiging stopt bij de tussenlaag. Steeds vaker worden ook de zijruiten en achterruit vervaardigd uit gelaagd glas; een merkbare evolutie die het tegengaan van inbraken stimuleert.

Over het algemeen zal een beschadiging van meer dan 26 mm leiden tot het vervangen van de ruit

Belangrijk voor uw klanten

Lange tijd werden beschadigingen van ruiten die aanleiding gaven tot een rood keuringsbewijs beperkt tot het gezichtsveld van de be­stuurder. Sinds 2019 is de regelgeving in Vlaanderen strenger geworden. In veel ge­val­len zal een rood keuringsbewijs namelijk lei­den tot het vervangen van de ruit; voorkomen is beter dan genezen dus. Concreet worden de volgende beschadigingen afgekeurd binnen het schoonmaakgebied van de ruitenwissers en de voorste zijruiten wanneer het zicht naar de buitenspiegels belemmerd wordt:

• een barst van meer dan 100 mm in één laag van gelaagd glas;
• een barst van meer dan 50 mm in twee lagen van gelaagd glas;
• krassen van meer dan 5 mm breedte;
• een doorzichtige beschadiging met een diameter van minstens 20 mm;
• een niet of slecht doorzichtige beschadiging met een diameter van minstens 10 mm.

In het algemeen zal een beschadiging van meer dan 26 mm leiden tot het vervangen van de ruit. Zorg er dus voor dat uw klant niet voor een verrassing komt te staan!

In 5 stappen naar vervanging

1. Demontage externe onderdelen

Het vervangen van de voorruit kan pas starten als er een vrije toegang is voorzien. Dat betekent in eerste instantie dat alle externe onderdelen – sierlijsten, bevestigingsklemmen en ruitenwisserarmen – verwijderd dienen te worden. Om sierlijsten te verwijderen is een montagewigset het aangewezen materiaal. Het met glasvezel versterkte plastic voorkomt beschadiging of vervorming aan de carrosserie en laat toe om in enkele seconden de sierlijsten zorgvuldig te verwijderen.

Om daarnaast ruitenwissers los te koppelen, kunnen de stofkappen worden losgemaakt met een clipverwijderaar, om nadien met een ratelsleutel de schroefverbinding op de ruitenwisserarm los te draaien en met een duw- en trekbeweging te verwijderen.

2. Voorruit demonteren

Het effectieve verwijderen van de voorruit kan via diverse stappen en systemen verlopen. Bij de meest traditionele manier wordt de ruit door middel van een metalen snijdraad met de hand uitgesneden. Daarnaast zijn er elektrische snijapparaten die door middel van een oscillerend mes de ruit uitsnijden. Een recentere ontwikkeling die momenteel de autowereld verovert, is het snijapparaat met ratelmechanisme. Met dit systeem wordt de voorruit in enkele stappen zorgvuldig gedemonteerd:

• De kitrand wordt met een invoersonde doorstoken en de snijdraad wordt eraan vastgehecht; de meeste snijdraden zijn geschikt voor bijzonder smalle naden. Let op: de snijdraad moet zorgvuldig onder de rand van de voorruit lopen;
• De snijdraad wordt aan het gereedschap voor verwijdering bevestigd en tegenover de plaats van perforatie geplaatst, zodat voldoende vacuüm kan ontstaan;
• Het pompmechanisme wordt geactiveerd tot de rode markering verdwijnt. Dit wordt in elke hoek van de ruit herhaald;
• De kitrand wordt vervolgens losgesneden met de snijdraad.
• Met een vacuümheffer wordt de ruit probleemloos opgetild en op de werkbank geplaatst.

Tip: om zeker te zijn dat de binnenbekleding en het dashboard van de wagen geen beschadiging oplopen, bestaan er diverse beschermsets op de markt.

3. Voorbereiding en reinigen

Goed begonnen is half ge­wonnen, en dat geldt ook bij de voorbereiding van de oppervlakken en de verlijming. Om de nieuwe ruit te kunnen monteren, dient het oppervlak grondig gereinigd te worden. Elke vorm van vervuiling moet verwijderd worden en de verlijmingsoppervlakken krijgen een grondige reinigingsbeurt. Vervolgens worden de autoruit en carrosserierand voorbereid door een primer aan te brengen, zodat de lijm direct kan aanhechten.

Aandachtspunt: Bij het gebruik van een MS-polymeerlijm is het niet nodig om het oppervlak te primen voordat men gaat verlijmen. 

PU-lijm is niet compatibel met MS-polymeerlijm, wat in een slechte hechting resulteert

4. Verlijmen en monteren

Zodra de primer is gedroogd, gaat de laatste fase van start: het verlijmen en monteren van de ruit. De chemische basis van veel gebruikte lijmen is polyurethaan (PU); de minder gebruikte variant is op basis van MS polymeer. De hoog modulaire PU-lijmen hebben bij voorkeur een lage geleidingscoëfficiënt, zodat de antennes in de ruit niet ver­stoord worden en contactcorrosie bij alu­minium carrosserie vermeden wordt. Om de lijm aan te brengen, is een handmatig kit­pistool of een accukitpistool het aangewezen materiaal.

Opgelet: het is cruciaal om te weten of reeds eerder een ruitvervanging plaatsvond waarbij een MS polymeerlijm werd gebruikt. PU-lijm is namelijk niet compatibel met MS polymeerlijm, wat in een slechte hechting resulteert. Daarnaast is het ook belangrijk dat zowel de reiniger als de lijm van dezelfde leverancier afkomstig zijn zodat de veiligheid van de verlijming niet in het gedrang komt. Uiteindelijk wordt de nieuwe ruit op de rand van de carrosserie geplaatst en zachtjes en gelijktijdig aangedrukt om optimale hechting te bekomen. Met textielplakband wordt de ruit aan de carrosserie vastgemaakt, om wegglijden tijdens het droogproces te voorkomen.

5. Voorgeschreven wegrijtijd

Het spreekt voor zich dat de verlijming enige tijd nodig heeft om volledig te drogen. De wegrijdtijd bepaalt hoe snel een voertuig weer veilig in gebruik mag genomen worden. Er geldt dan ook een voorgeschreven wegrijdtijd voor alle voertuigen met een bijrijder airbag. Deze airbag steunt namelijk tegen de voorruit tijdens het opblazen, waardoor de veiligheid niet gewaarborgd wordt. Afhankelijk van de soort verlijming wordt een wegrijdtijd van 30 min. tot 2 u. aangeraden. Goedkopere ruitenlijmen zijn niet van mindere kwaliteit maar daar hoort wel een langere wegrijdtijd bij.