GESUBSIDIEERD KLIMAATACTIVISME
COLUMN - FERRE BEYENS, AUTOMOTIVE ANALIST/JOURNALIST
De nieuwe wetenschap is ‘gedemocratiseerd’ waardoor alle technologisch-wetenschappelijk georiënteerde vakdomeinen van o.m. de autoprofessional niet langer gebaseerd zijn op kennis en feiten. Met ‘gedemocratiseerd’ bedoelen we immers de ‘politiek’ correcte kijk op een gedroomde maatschappij, zoals politici en hun klimaatactivistische achterban ons die voordragen. Wij zijn beslist niet de enigen die ervaren dat dit klimaatactivisme schittert in wetenschappelijk en vooral technologisch onbenul. Moest dat niet zijn, dan zouden ze ongetwijfeld terechte vragen durven stellen bij de onjuistheden die het ‘politieke’ IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change) blijft verspreiden. Dan moesten ze wel inzien dat de dagelijks gemanipuleerde (IPCC-)klimaatmodellen niet zelden vloeken tegen de wetenschappelijke waarnemingen ter zake. Dan zouden ze ook moeten toegeven dat van alle IPCC-doemscenario’s die de menselijke samenleving sinds 1970 voorspeld werden, meer dan 90% niet is uitgekomen … De kloof tussen wetenschap en politiek was al groot maar lijkt zo onoverbrugbare dimensies aan te nemen: politieke wetenschap als waarborg voor een bedenkelijke antithese dus, of het wezenlijke verschil tussen de sloganeske adviezen van klimaathysterici en genuanceerde, wetenschappelijk te bewijzen vaarnemingen.
“Molenwiekend Duitsland importeert nu kern- en kolenstroom en verhoogt zijn bruinkoolcapaciteit”
Vroeger stemde de weerman ons gelukkig als er hete zomerdagen op komst waren. Vandaag genereert de weerman paniekerige telefoons in centra ter preventie van zelfdoding. Want sommige weermannen en -vrouwen hebben zichzelf tot klimaatexpert benoemd. Weer en klimaat zijn dan wel niet hetzelfde, net zo min als klimaat en milieu, maar dat doet er volgens deze activisten niet toe. Omdat weersvoorspellingen op korte termijn en voor een gebied met beperkte omvang al bijster moeilijk is, wagen deze activistische ‘experten’ zich daarom aan nog (veel) complexere, langetermijnpredicatie voor de hele planeet. Hun boodschap klinkt meteen beangstigend: “Het klimaat is naar de bliksem … maar het valt nog te redden.” Dat de dagelijks bijgestuurde klimaatmodellen van het politieke IPCC-etablissement al lang niet meer overeenstemmen met de waarnemingen? Zwijgen daarover, klimaatopwarming wel even vervangen door klimaatverandering en – als het in hun kraam past – opnieuw onderscheid maken tussen weer en klimaat. Want, nooit voorheen zo hoog geregistreerde – een zoveelste leugen – zomerse temperaturen zijn het gevolg van klimaatverandering. Maar, als halverwege augustus tussen twee hittegolven door dan lage temperaturen voorspeld moeten worden, dan is dat volgens deze klimaatpredikanten te wijten aan het vroege herfstweer ... Aan weer, niet aan het klimaat!!
Ook deze met overheidssubsidies geholpen activisten zullen de planeet niet redden … Activisten? Aan wat anders dankt de rechtschapen mens, gezegend met een beetje inzicht in concrete wetenschap en technologie, deze stroom van politiek gemanipuleerde en wetenschappelijk foutieve (des)informatie? Moraalridders die prijken op de loonlijsten van – (op hun beurt) aan de subsidiekranen tappende ‘ernstige’ – MSM-media, verspreiden dagelijks hun klimaatactivistische boodschap. Ze geven klimaattips. Want, het klimaat en bij uitbreiding de planeet kan nog gered worden. Hoe? Wel, volgens het indoctrinerende mainstreamproces moet vooreerst het autogebruik bestraft worden. Tenzij de auto aan de stekker gaat. Kan dat niet, dan stappen of fietsen we. Of nemen we het openbaar vervoer. Geen vliegend openbaar vervoer natuurlijk. We moeten minder vlees eten, de diepvries uitschakelen en de was buiten drogen. We moeten … minder vet, suiker en frisdrank consumeren. We moeten hond en kat vaarwel zeggen. We moeten, moeten, moeten. Welkom dus in medialand waarin het verspreiden van de vrije en – vooral juiste informatie – een mythe is geworden.
Terwijl wij de diepvriezer ontdooien, de vaatwasser en droogkast uitschakelen … verhoogt India de capaciteit van haar steenkoolcentrales. Terwijl wij meer, meer en nog meer (overgesubsidieerde) horizonvervuilende, vogelvermorzelende windturbines optrekken …. koopt ‘windmolentrendsetter’ Duitsland in Frankrijk en Polen stroom uit respectievelijk kern- en kolencentrales. Omdat die extra ingevoerde energie ontoereikend is om de rampspoed van de ‘weggewaaide’ windmolendroom te compenseren, heeft Duitsland de e-productie in zijn sterk vervuilende bruinkoolcentrales opgevoerd. Terwijl bovenvermelde klimaatactivisten ons tips geven om de planeet te redden en kritiekloos het nog weinig wetenschappelijk ondersteunde doch politiek gemanipuleerde IPCC-Evangelie uitdragen. Terwijl blijkt dat 99,58% van de in 1890 berekende ijsmassa op Groenland er ook vandaag nog ligt ….
Voor de klimaatactivisten ‘moet’ de dieselauto door de shredder en moeten we met zijn allen in stekkerauto’s. Met betrekking tot e-auto’s brengen de media weinig van datgene wat hun informatieverstrekkende opdracht rechtvaardigt. Feiten en vaststellingen die vloeken met mainstreamdenkprocessen blijven bewust onder de radar of genieten in het beste geval minimale aandacht. We denken o.m. aan die 33% van onze steeds oplopende elektriciteitsfactuur die naar groenestroomsubsidies gaat, terwijl groene stroom vandaag amper 9% van onze elektriciteitsbehoefte dekt. Maar, we moeten met zijn allen wel in auto’s die gevoed moeten worden uit een elektriciteitsnet dat nu al gebrek aan capaciteit vertoont. Of mogen droogkast, vaatwasser en diepvriezer wel ingeschakeld blijven nu naast de autobatterij ook de ‘heilzame’ warmtepomp als huisverwarming gepropagandeerd wordt?
Twee jaar geleden bracht CarFix al slecht nieuws (voor de activisten) toen we het waagden een kritische noot te plaatsen bij de sterk overroepen, heilzame CO2-neutraliteit van e-auto’s. In de vorige CarFix toonden we dan (eens te meer) dat de onrechtmatig bekritiseerde diesel over voldoende intrinsieke kwaliteiten beschikt om – mits kleine aanpassingen – het vandaag al tot milieukampioen te schoppen. Dat we met dergelijke infoverstrekking de gesubsidieerde klimaatexperten tegen de haren in strijken, vraagt waarschijnlijk geen verduidelijking. De talloze reacties van de met overheidsgeld aan de zwier gehouden ‘verenigingen’ en dito, zogenaamd ernstige, infoverspreiders leert … dat technische onkunde blijvend primeert bij deze klimaathysterische gezelschappen waar feiten en cijfers worst mogen wezen. Tenminste, zolang dat cijfermateriaal botst met hun doemdenkende ideologie.
Het gesubsidieerde klimaatactivisme, dat altijd op de welwillende medewerking van MSM-media mocht rekenen, loopt gegarandeerd reputatieschade op. Dit als gevolg van nieuwe, wetenschappelijk ondersteunde vaststellingen en metingen die steeds nadrukkelijker in conflict komen met die IPCC-klimaatmodellen. Of, zoals men dat vandaag in Duitsland ziet … zodra het windmolenheil een overgesubsidieerd fabeltje blijkt te zijn dat – ook dat nog – meer milieuschade dan -baten heeft gecreëerd. De economische schade zal op dat ogenblik – zoals nu in Duitsland – niet te overzien zijn. Rest dan de vraag: Zullen al die aan de (slinkende) vetpotten van de staatskas likkende klimaatstrijders zoals de Groene Vrede, Bondje Beter Leven en het complete zootje mediamedewerkers aansprakelijk gesteld worden voor de gigantische schade die hun waanzinnige ideologie dan veroorzaakt heeft?
