WATERSTOF, WATER EN ... WATERDAMP
COLUMN - FERRE BEYENS, AUTOMOTIVE ANALIST/JOURNALIST
Met bombastische studies blijven zelfverklaarde experten allerhande ons de les lezen. Met waarschuwing voor imaginaire problemen en waanzinnige non-maatregelen daartegen. Met oplossingen die één zekerheid bieden: ze kosten ons tonnen geld. Ingenieurs in de vakdomeinen energie en autotechniek weten wat we bedoelen. Hun vaststellingen en met onweerlegbare statistieken aan te tonen voorspellingen worden weggelachen. Door politici, die verdwaasd als konijnen in de lichtbakken van pseudo-experten staren. Door een pers ook die geen verschil meer ziet tussen het per vergissing publiceren van fouten en het ‘opzettelijk’ manipuleren van gegevens. Het demoniseren van de diesel en het gemystificeerde elektrosprookje zijn hiervan voorbeelden. De ene technologie wordt vervloekt, de andere kritiekloos opgehemeld. CarFix waarschuwt al langer voor oplossingen die de auto ‘gezonder’ zouden maken. Middelen ook waarvan de nevenwerking schadelijker uitvallen dan de te remediëren kwaal. Zo blijkt waterstof hét serum om de zieke vierwieler van zijn CO2-zonden te verlossen. Zonder bijwerking nog wel. Wij hebben niet gespijbeld voor de lessen elektriciteit, fysica, chemie, natuurkunde of wiskunde en durven daaraan te twijfelen. Meer zelfs: waterstof zou wel eens een middel kunnen zijn dat erger is dan de CO2-kwaal waarvoor de auto vandaag exuberant zwaar beboet wordt.
“Waterdamp is een bedreigender broeikasgas dan CO2”
De kostprijs van waterstofproductie (P2G of Power-to-Gas) ligt hoog en maakt dat er (voorlopig) wereldwijd relatief weinig waterstof geproduceerd wordt. Verwacht wordt dat de elektrolytische omzetting van elektriciteit naar waterstof (H2) de komende jaren snel zal toenemen. Het leidt geen twijfel: de energetische toekomst van H2 biedt hoopgevend perspectief. Maar, om de groene waterstofeconomie – met de productie van waterstof via elektrolyse – definitief van de grond te krijgen, zullen massale investeringen nodig zijn. Tonnen geld, waarbij geen rekening wordt gehouden met torenhoge investeringen met betrekking tot het duurzaam genereren van extra elektriciteit … nodig om de groeiende P2G-productie milieuheilzaam te poweren.
Zeewater is niet geschikt voor elektrolyse waardoor indrukwekkende hoeveelheden zuiver drinkwater de waterbevoorrading kunnen bedreigen. Bij elektrolyse van zeewater ontsnapt giftig chloorgas. Om die gasvorming te beperken wordt geëxperimenteerd met nieuwe (en veel duurdere) elektrodes. De samenstelling daarvan bestaat uit materiaalsoorten die niet enkel zeldzaam zijn maar waarvan de ontginning weinig esthetisch verantwoord is. De elektrolytische H2-productie moet dus aan het propere en intussen al beperkte drinkwater … Onze noorderburen becijferden intussen dat – indien tegen 2050 alle auto’s op fossiele brandstof worden vervangen door waterstofauto’s – ongeveer 33.000 miljoen kg waterstof van doen is. De productie van die hoeveelheid waterstof zou 300.000 miljoen kg drinkwater wegslurpen, een kwart van het totale Nederlandse drinkwaterverbruik!
Omvormingsenergie en rendementsverlies zorgen ervoor dat de eigenaar van een brandstofcelauto per kWh minstens dubbel zoveel zal betalen … Voor de elektrolytische omzetting van duurzame elektriciteit naar waterstof rekent men met een rendement van 75%. De omvorming van waterstof naar elektrische energie in de brandstofcel gebeurt met een rendement van ongeveer 55%. Dat betekent dat men na de elektrolyse en de brandstofcel zowat 60% van de oorspronkelijke groene elektrische energie ziet verloren gaan in omvorming en rendementsverlies … en dat men per kWh aan aandrijving van een waterstofgevoede fuel-cellauto meer dan het dubbele zal betalen.
Het verbranden van 1 kg benzine veroorzaakt 1,5 kg wateruitstoot, de verbranding van 1 kg waterstof resulteert in meer dan 9 kg wateruitstoot. Op zich vormt die waterproductie geen direct probleem voor mens, dier en plant. Wel een probleem is dat het merendeel van dat water als waterdamp in de omgevingslucht verdwijnt. Over de hoeveelheid en concentratie van die waterdamp wensen we niet uit te wijden. Dat is overigens afhankelijk van de relatieve vochtigheid, die op haar beurt beïnvloed wordt door de omgevingstemperatuur. We weten al dat warme lucht meer waterdamp of vocht bevat dan koude lucht, dat … opwarming door verstedelijking en door toenemende verbranding van waterstof ook de vorming van veel meer waterdamp zal teweegbrengen.
Voor het klimaat is waterdamp als sterk broeikasgas veel bedreigender dan CO2. In afwezigheid van waterdamp in de lucht blijft 0,04% CO2 nauwelijks in staat om de warmte na zonsondergang in onze atmosfeer te houden. Wel zullen warmere plaatsen meer waterdamp kunnen opnemen en zo het broeikaseffect doen toenemen. Hoe meer waterdamp, hoe groter dat broeikaseffect. Door de omschakeling van auto’s met CO2-nadelige verbrandingsmotor naar een zogeheten CO2-voordelige waterstofmodus zal er ruw geschat tot zes keer meer veel echt bedreigend broeikasgas in onze atmosfeer gepompt worden.
Of we geen vertrouwen koesteren in nieuwsoortige aandrijving zoals de brandstofcel? Toch wel. We willen enkel waarschuwen voor die kortzichtige klimaatkerk, die blijft indoctrineren met ideologisch gekleurde desinformatie … via politiek, mainstreammedia en … onderwijs. We geloven in technologisch oprechte oplossingen. We geloven in voertuigelektrificatie, in hybride, lpg, CNG, LNG. In waterstof of noem maar. Waterstof als koude verbranding in een brandstofcel of als warme verbranding in interne ontploffingsmotoren of turbines. Waardoor we technisch wel verplicht worden om blijvend te investeren in bestaande, nog steeds voor optimalisatie vatbare, efficiënte, zuinige en milieuvriendelijke technologie: lees, dus ook de interne verbrandingsmotor. We geloven in alle uitkomsten die de mens op ecologisch, economisch en maatschappelijk vlak meerwaarde kunnen opleveren. Daarom ook blijven we ons verzetten tegen het naar de verdoemenis helpen van oerdegelijke aandrijving zoals diesel en zoals steeds meer ook benzinemotoren. Verzet dus tegen de populistische mystificatie van nieuwigheden – en het stiekem verzwijgen van de soms desastreuze bijwerkingen die deze kunnen hebben voor mens en maatschappij – terwijl alles wat niet naar diesel en (voorlopig) nog maar een beetje naar benzine (mag) ruikt, wordt verketterd.
In tijden van klimaatgekheid en massahysterie waarin politici niet voor elkaar willen onderdoen en allen dezelfde absurde weg opgaan door onmenselijke bedragen te investeren in zogeheten ‘hernieuwbare’ oplossingen, worden technisch nuchter redenerende stervelingen voortdurend aan het denken gezet. Zo ook nu men auto’s massaal aan de waterstofkraan wil. Want er bestaat misschien (?) een CO2-probleem. Dat is als broeikasgas echter in uiterst geringe mate mede verantwoordelijk voor de opwarming van deze aardkloot. Als er een wetenschappelijke consensus bestaat over de veel grotere invloed van waterdamp op die gevreesde opwarming … is er dan iemand in deze groene heilstaat die ons kan verklaren hoe waterstofauto’s de gevreesde klimaatopwarming helpen indijken??