EUROPEES BANDENLABEL NOG NIET BEKEND GENOEG
STAND VAN ZAKEN NA INVOERING VAN HET BANDENLABEL
Sinds 2012 is het Europese bandenlabel verplicht. Het label informeert over grip op een nat wegdek, brandstofefficiëntie en rolgeluidemissies. Op die manier wil de EU het vergelijken eenvoudiger maken, de verkeersveiligheid verhogen en een goedkoper en meer milieuvriendelijk wegvervoer bewerkstelligen. Zo moeten consumenten en eindgebruikers in staat zijn een afgewogen keuze te maken bij de aanschaf van banden.
DE DRIE CATEGORIEEN WAAROP DE BANDEN GEEVALUEERD WORDEN
Extern afrolgeluid
Hoeveel extern geluid, gemeten in decibel, er door de band geproduceerd wordt.
- Het aantal zwarte geluidsgolfjes in het label toont onder welke geluidsklasse de band valt: hoe meer zwarte boogjes, hoe luider de band.
Brandstofefficientie
Belangrijk voor CO2-emissies en vervoerskosten.
- Het verschil tussen twee opeenvolgende categorieën betekent een verandering van het brandstofverbruik met 0,1 l/100 km (voor een auto met een gemiddeld verbruik van 8 l/100 km).
- Kleurendiagram is standaardpictogram van de EU.
Grip op nat wegdek
Het vermogen van de banden om het voertuig snel te laten stoppen op een nat wegdek: de remafstand.
- Het verschil in remafstand tussen twee categorieën: één à twee autolengtes (3 à 6 m) bij 80 km/u.
VERPLICHTE LABELING
De Europese Commissie heeft op 25 november 2009 de verordening 1222/2009 aangenomen. De regulering maakt een bandenlabel op basis van geïntegreerde prestaties (rekening houdend met veiligheid en milieu) verplicht. De verplichte labeling geldt voor banden die na 30 juni 2012 geproduceerd zijn en die sinds 1 november 2012 in de EU verkocht worden. De fabrikanten voeren zelf de test van hun banden uit, op basis van gegevens verstrekt door de Europese Commissie. Die heeft de taak om controles uit te voeren en, bij niet-naleving, boetes op te leggen.Vorm
Ofwel moet het Europese bandenlabel door middel van een sticker op de banden aangebracht worden, ofwel moeten de bandendealers bij een geleverde lading van identieke banden een gedrukt etiket krijgen. In dat laatste geval zijn de verkooppunten ook verplicht om het etiket aan de consument te tonen en het in de onmiddellijke nabijheid van de banden aan te brengen. De dealer moet bovendien de waarden van het bandenlabel meegeven met de consument; uitgeprint op de factuur of op een apart document.
Banden met verplicht label
De verplichte labeling is er voor banden die geschikt zijn voor personenwagens en SUV's (C1), bestelwagens (C2) en vrachtwagens (C3).
- C1: Banden ontworpen voor voertuigen van categorieën M1, N1, O1 en O2.
- C2: Banden die in de eerste plaats gemaakt zijn voor voertuigen van de categorieën M2, M3, N, O3 en O4, met een belastingindex bij een enkele montage kleiner dan of gelijk aan 121 en een snelheidscategoriesymbool groter dan of gelijk aan N.
- C3: Banden die ontworpen zijn voor voertuigen van de categorieën M2, M3, N, O3 en O4, met een belastingindex bij een enkele montage kleiner dan of gelijk aan 121 en snelheidscategoriesymbool kleiner dan of gelijk aan M; of belastingindex bij een enkele montage groter dan of gelijk aan 122.
Een band kan in meer dan één klasse ingedeeld worden als die aan alle relevante voorschriften van de klasse voldoet.
Banden zonder verplicht label
Banden die niet voor de openbare weg bestemd zijn (zoals race- en professionele offroadbanden) vallen buiten de verplichting. Ontsnappen ook aan de verplichting: vernieuwde banden, spijkerbanden, reservebanden (T-type), banden met een snelheidsindex lager dan 80 km/u, banden met een velgdiameter kleiner dan 10 inch (254 mm) of groter dan 25 inch (635 mm).
